17 Ocak 2012 Salı

is tey esto

Cênıkê be mormekê xo ra çê derê, endi biyê kokumi. Mormek cıle dero, cênıke zerru fina ta. Eke jübini de qesey kenê, mormek cênıke ra pers keno:
„cênıki, zerria to koti kewte mı?”
Vana, „tufang to dest de bi. To çımo jü cınıti bi pêro, nisan guretêne. Mı ke tı uza heni diya, mı va ke, ‘ney de is esto...’ Uza de mı zerri verdê to”
Na rae cênıke cêrena re mormeki, pers kena, vana:
„ma, zerria to koti kewte mı?”
Mêrık vano: „Usar bi, meşki newe eşti vi ra dare. To meska xo sanıtêne. To ke peyê doy de qına xo arde, berde, mı zana ke, qına nae de is esto...”
Eke heni vano, cênıke ke zerru runa de, qına xo ana, bena; mormek vano:
„Çên’ çênê, sarê to de a qıne bo! O, o sıre bi, nıka tı vana, qına to de is mendo? Xo meqefelne...”



 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder